Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła». Łk 17, 12-19
Przypomnij sobie, ile razy padałeś do stóp Jezusa i błagałeś o konkretną pomoc? Czy tyle samo razy podziękowałeś? Bóg zna wszystkie Twoje prośby. On widzi także Twoje dziękczynienie lub jego brak. Postawa Samarytanina z dzisiejszej Ewangelii zawstydza i uczy pokory. Porozmawiaj dzisiaj z Jezusem o swoim dziękczynieniu. Stań w prawdzie i zobacz, jak ono wyglądało do tej pory. Jeżeli zauważysz, że możesz wzrastać w dziękczynieniu, to zacznij już dziś. Dziękuj za każdą spotkaną osobę, rozmowę, dobry czyn, posiłek, pracę i każde dobre natchnienie, na które odpowiedziałeś. Dziękczynienie jest bardzo miłe Panu Bogu. Taka postawa wielu ludziom przywróciła radość życia.
Panie, uzdolnij moje serce do codziennego dziękczynienia.
W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. 1 Tes 5, 18
oraz