W imię Prawdy! C. D. 489

10 sierpnia 2024 roku

W tym dniu ważne były dla mnie poniższe treści z liturgii słowa i liturgii godzin:

,,Nie bez ran ten bój się toczył,
Gdy Wawrzyniec cierpiał mękę;
Wiara uzbrojona łaską
Hojnie krwią swą szafowała.
On godnością był najwyższy
Spośród siedmiu sług ołtarza
I zajaśniał między nimi
Miłosierdziem oraz męstwem.
Ten wojownik najmocniejszy
Nie przypasał wcale miecza,
Lecz żelazo wrogie zwrócił
Przeciw sprawcy zła wszelkiego.
Tak, Wawrzyńcze, sługo Boży,
Rozważamy twe męczeństwo:
Niech przez ciebie otrzymamy
Wypełnienie naszych pragnień.
Teraz bowiem już królujesz
W mieście świętym Najwyższego
I w niewysłowionej chwale
Możesz wstawiać się za nami.
Cześć i chwała niechaj będzie
Ojcu z Synem w Duchu Świętym,
Niechaj Bóg na twoje prośby
Da nam wieniec wawrzynowy. Amen”.

,,Bracia:
Kto skąpo sieje, ten i skąpo zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg.
A Bóg może zlać na was całą obfitość łaski, tak byście mając wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci byli we wszystkie dobre uczynki, według tego, co jest napisane: «Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa na wieki».
Ten zaś, który daje siewcy ziarno do zasiewu i chleb do jedzenia, dostarczy również wam ziarna i rozmnoży je, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości”. 2 Kor 9, 6-10

,,Błogosławiony człowiek, który służy Panu
i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi,
dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.
Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza
i swoimi sprawami zarządza uczciwie.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje
i pozostanie w wiecznej pamięci.
Nie przelęknie się złej nowiny,
jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie
i spojrzy z wysoka na swych przeciwników.
Rozdaje i obdarza ubogich,
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą
będzie jego potęga”. Ps 112

,,Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności,
lecz będzie miał światło życia”. J 8, 12bc

,,Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: jeżeli ziarno pszeniczne wrzucone w ziemię nie obumrze, pozostaje samo, tak jak jest. Lecz jeżeli obumrze, przynosi obfity owoc. Kto miłuje życie swe, straci je. A kto w nienawiści ma życie swe na tym świecie, uchowa je na życie wieczne. Kto chce mi służyć, niech idzie za mną; a gdzie ja jestem, tam będzie też sługa mój.” J 12, 24-26

Do powyższego fragmentu Pisma świętego ważny był dla mnie komentarz ks. Wujka:

,,W.24 Wpadłszy w ziemię.
Rzucone na ziemię przez siejącego.
-Obumrze.
Jeżeli nie przygnije i rostków nie wypuści.
-Samo zostawa.
Pozostaje samo tylko ziarno, i nie rozmnaża się.
-Wielki owoc przynosi.
Wydaje bowiem łodygę i wiele innych ziaren. Przez to podobieństwo oznacza Chrystus, iż on ma umrzeć, być pogrzebionym, a potem zmartwychwstać, i w nagrodę swojej męki i śmierci otrzymać od Ojca niezmierne mnóstwo ludów. ,,Dam ci pogany dziedzictwo twoje, a osiadłość twą kraje ziemie.” Ps 2, 8.
W.25 Kto miłuje.
Żeby się nie zdawało, iż to co powiedział, ma zastosowanie w samym tylko Chrystusie, podaje wyrok ogólny, który się odnosi do wszystkich.
-Kto miłuje duszę swą.
Kto miłuje siebie na tym świecie zbytecznie, więcej niż należy.
-Traci ją.
Na wieki.
-Nienawidzi dusze swojej.
Nienawidzi siebie na tym świecie, to jest, w tem co się odnosi do rzeczy tego świata, które nie tylko nie kładzie za cel swojego życia, nie tylko gotów jest je opuścić i ich się wyrzec; ale nawet pogardza niemi, i ochoczo śmierć przyjmuje, jeżeli Chwała Boga tego wymaga.
-Ku wiecznemu żywotowi strzeże jej.
Zachowuje siebie na błogosławiony żywot w chwale wiecznej.
W.26. Jeżeli mnie kto służy.
Kto się chce zaciągnąć do mojej służby, w celu pracowania na zbawienie własne i drugich.
-Niech za mną idzie.
Drogą krzyża, mając w nienawiści duszę swoję, i lekceważąc wszelkimi dobrami tego świata.
-A gdziem ja jest.
Wedle boskiej natury, i gdzie będę wedle ludzkiej.
-Uczci go Ojciec mój.
Podnosząc go do takiej wyniosłości, iż będzie czci godnym w oczach Aniołów i ludzi synem królestwa Bożego i biesiadnikiem stołu niebieskiego.”