Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie pod sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Jak Ojciec ma życie w sobie samym, tak również dał to Synowi: mieć życie w sobie. Dał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, kiedy wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos Jego: i ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie do życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie do potępienia. Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Sądzę tak, jak słyszę, a sąd mój jest sprawiedliwy; szukam bowiem nie własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał». J 5, 21-30
Czy masz w sobie życie? Czy jesteś świadomy tego, że już nigdy nie przestaniesz istnieć? Twoja wieczność zależy od tego, jak żyjesz tu i teraz. To Ty dokonujesz codziennych wyborów, które prowadzą Cię do życia w Królestwie Niebieskim lub w piekle.
Zwróć uwagę na bardzo ciekawe, ostatnie zdanie Jezusa, w którym mówi, że szuka woli Tego, który Go posłał. Czy Ty szukasz woli Bożej każdego dnia? Czy zastanawiasz się nad tym, jak Bóg widzi Twój konkretny dzień, tydzień, rok i w ogóle przyszłość? Czy rozmawiasz z nim wieczorem o minionym dniu, aby dziękować za łaski i cały trud, który udało Ci się włożyć w konkretne zadania? Czy przepraszasz za chwile, w których rozminąłeś się z Jego wolą?
Gdyby tak każdy stawiał Boga na pierwszym miejscu w swoim życiu, to wszyscy ludzie byliby naprawdę szczęśliwi. Wiem, że to jest tylko marzenie, ale jeśli czytasz te słowa, to może zastanów się, czy Ty tak czynisz i podejmij decyzję życia według woli Bożej w każdej sferze swojego życia. Nie bój się tego. On naprawdę ma dla Ciebie najlepszy plan!
Tak mówi Pan: «Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię, w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą. A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu, aby odnowić kraj, aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa, aby rzec więźniom: „Wyjdźcie na wolność!”, a marniejącym w ciemnościach: „Ukażcie się!” Oni będą się paśli przy wszystkich drogach, na każdym bezdrzewnym wzgórzu będzie ich pastwisko. Nie będą już łaknąć ani pragnąć, i nie porazi ich wiatr upalny ni słońce, bo ich poprowadzi Ten, co się lituje nad nimi, i zaprowadzi ich do tryskających zdrojów. Wszystkie me góry zamienię na drogę i moje gościńce wzniosą się wyżej.
Oto ci przychodzą z daleka, oto tamci z północy i z zachodu, a inni z krainy Sinitów. Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi». Mówił Syjon: «Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał». «Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie!» Iz 49, 8-15
Nadejdzie czas, kiedy Bóg wynagrodzi Ci cały ziemski trud i przyjmie Cię do swojej chwały. Miej głęboko w sercu tą nadzieję i nie pozwól, aby ktokolwiek zburzył to wspaniałe marzenie. Ono naprawdę jest w Twoim zasięgu. Idź z Jezusem dzień za dniem, a będziesz naprawdę szczęśliwy.
Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Ps 145, 8-9
Panie, wiem, że Twoje miłosierdzie jest większe od moich słabości. Dziękuję Ci za ten czas Wielkiego Postu, w którym mogę przypominać sobie Twoją wielką miłość. Dziękuję także za ciche wskazówki, którymi naprowadzasz mnie na właściwe tory.