Bracia: Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni. Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg wam przebaczył w Chrystusie. Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane, i postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na woń miłą Bogu. O nierządzie zaś i wszelkiej nieczystości albo chciwości niechaj nawet mowy nie będzie wśród was, jak przystoi świętym, ani o tym, co haniebne, ani niedorzecznego gadania lub nieprzyzwoitych żartów, bo to wszystko jest niestosowne. Raczej winno być wdzięczne usposobienie.
O tym bowiem bądźcie przekonani, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec – to jest bałwochwalca – nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga. Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te grzechy nadchodzi gniew Boży na synów buntu. Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego! Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości. Ef 4, 32 – 5, 8
Uwielbiam Boga za tak konkretne wskazówki w Piśmie świętym. Dzisiaj św. Paweł daje ponadczasowe rady dla ludzi idących za Chrystusem. Spróbuj przejrzeć się w nich niczym w lustrze. Czy jesteś dla wszystkich dobry i miłosierny? Czy przebaczasz tym, którzy wyrządzają Ci krzywdę? Czy pamiętasz, że Bóg Tobie przebaczył i powinieneś naśladować Go w miłosierdziu i nie trzymaniu urazy w sobie? Czy idziesz drogą miłości i dajesz swoje życie na ,,ofiarę” dla innych? Jak wygląda Twoja codzienna służba bliźnim w rodzinie, szkole, pracy? Czy jesteś wolny od nierządu, nieczystości, chciwości, nieprzyzwoitych żartów? Czy masz stale wdzięczne usposobienie?
W drugiej części św. Paweł stanowczo przestrzega przez rozpustą, nieczystością, chciwością i bałwochwalstwem. Osoby, które idą taką drogą, nie dostąpią dziedzictwa w Królestwie Bożym. Tacy ludzie żyją w wielkiej ciemności. Oni są synami buntu. Obyś nigdy nie wszedł na taką drogę. Podziękuj Bogu za to, że teraz czytasz te słowa i przypominasz sobie prawdę o życiu w świetle prawdy. Bądź w pełni szczęśliwy, ponieważ masz świadomość, którędy wiedzie droga do Jezusa i Jego Królestwa. Idź tą drogą wytrwale i stale proś Jezusa o siłę, aby nie zbaczać z drogi prawdy. Bądź człowiekiem pełnym Bożego światła.
Szczęśliwy człowiek, który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w Prawie Pańskim upodobał sobie
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.
On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą,
które wydaje owoc w swoim czasie.
Liście jego nie więdną,
a wszystko, co czyni, jest udane.
Co innego grzesznicy:
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem droga sprawiedliwych jest Panu znana,
a droga występnych zaginie. Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6
Panie, dziękuję Ci za codzienne prowadzenie do Ciebie. Ufam Tobie w pełni i wiem, że dasz mi siłę na wszystkie czekające mnie zadania. Pragnę przekazywać wszystkim Twoje odwieczne światło prawdy i rozświetlać największe ciemności ludzkich serc.
oraz