Zacznij prawdziwe życie!
Wielkie tłumy szły z Jezusem. On zwrócił się i rzekł do nich: „Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem. Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem”. Łk 14, 25-27.33
Gdy Jezus siedział przy stole, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: „Szczęśliwy ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym”. Jezus mu odpowiedział: „Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. Kiedy nadszedł czas uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: «Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe». Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: «Kupiłem pole, muszę wyjść, aby je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego». Drugi rzekł: «Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego». Jeszcze inny rzekł: «Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść». Łk 14, 15-20
One of his fellow guests on hearing this said to him, “Blessed is the one who will dine in the kingdom of God.” He replied to him, “A man gave a great dinner to which he invited many. When the time for the dinner came, he dispatched his servant to say to those invited, ‘Come, everything is now ready.’ But one by one, they all began to excuse themselves. The first said to him, ‘I have purchased a field and must go to examine it; I ask you, consider me excused.’And another said, ‘I have purchased five yoke of oxen and am on my way to evaluate them; I ask you, consider me excused.’ And another said, ‘I have just married a woman, and therefore I cannot come.’ Lk 14:15-20
The souls of the righteous are in the hand of God, and no torment shall touch them. They seemed, in the view of the foolish, to be dead; and their passing away was thought an affliction and their going forth from us, utter destruction. But they are in peace. For if to others, indeed, they seem punished, yet is their hope full of immortality; Chastised a little, they shall be greatly blessed, because God tried them and found them worthy of himself. Wis 3:1-5
Gdy Maria, siostra Łazarza, przyszła do miejsca, gdzie był Jezus, ujrzawszy Go upadła mu do nóg i rzekła do Niego: „Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł”. Gdy więc Jezus ujrzał, jak płakała ona i Żydzi, którzy razem z nią przyszli, wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: „Gdzie go położyliście?” Odpowiedzieli mu: „Panie, chodź i zobacz”. Jezus zapłakał. A Żydzi rzekli: „Oto jak go kochał!” Niektórzy z nich powiedzieli: „Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?” J 11, 32-37