Światło rozświetlające ciemności

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».

Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie». I obchodził Jezus całą Galileę nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. Mt 4, 12-17. 23

Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie… Ile lat siedziałeś w ciemności? A może jeszcze w niej trwasz i nie potrafisz wydostać się… Czy należysz do osób, które straciły nadzieję i nie widzą wyjścia z lochu grzechu, do którego wpędził ich diabeł?

Zobacz dzisiaj Jezusa, który w pełnym blasku rozświetlającym wszelkie ciemności wchodzi do Twojej celi, bierze Cię za rękę i wyprowadza przez otwarte kraty. Dalej wskazuje Ci drogę podążania za Nim w pełnym świetle. Mówi Ci także, ze będzie szedł razem z Tobą. Prosi Cię jedynie, abyś trwał w łasce i miłości.

Najmilsi: O co prosić będziemy, otrzymamy od Boga, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał.

Umiłowani, nie każdemu duchowi dowierzajcie, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków pojawiło się na świecie. Po tym poznajecie Ducha Bożego: każdy duch, który uznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. Żaden zaś duch, który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga; i to jest duch antychrysta, który – jak słyszeliście – nadchodzi i już teraz przebywa na świecie.

Wy, dzieci, jesteście z Boga i zwyciężyliście ich, ponieważ większy jest Ten, który w was jest, od tego, który jest w świecie. Oni są ze świata, dlatego mówią od świata, a świat ich słucha. My jesteśmy z Boga. Ten, kto zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nas nie słucha. W ten sposób poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu. 1 J 3, 22 – 4, 6

Jeśli wypełniasz przykazania, to trwasz w Bogu, a Bóg w Tobie. Pierwszym przykazaniem jest miłość. Kochaj swego Pana i wszystkich dokoła. Wtedy naprawdę poczujesz bliskość Jezusa oraz Ducha Świętego.

Św. Paweł przestrzega Cię dzisiaj przed zwodniczymi duchami, które będą próbowały zwieść Cię ze słusznej drogi. Nie dowierzaj im i badaj w sercu na modlitwie, czy dane natchnienie jest z Boga. Duch prawdy zawsze uznaje Jezusa i Jego Ewangelię. Duch tego świata nie uznaje Chrystusa i Jego nauczania. To jest duch fałszu, który zwodzi.

Jeśli poznasz, że ktoś z Twoich bliźnich żyje duchem tego świata, to wiedz, że ta osoba w głębi serca ma gdzieś tęsknotę za światłem Jezusa. Opowiedz jej o Bogu. Jeśli Cię wyśmieje i odrzuci, to pokornie idź do kolejnych osób i głoś Ewangelię. Ufaj, że te słowa kiedyś wydadzą dobre owoce. Nie poddawaj się nigdy w dawaniu świadectwa o Bogu, Ewangelii i przedziwnym świetle Chrystusa, które rozjaśniło Twoje życie i wyprowadziło Cię z niejednej ciemności.

Panie Jezu, nawet ciężko mi wracać do ciemności, które kiedyś ogarniały moje serce. Pragnę dziękować Ci całym życiem, za to, że mogę żyć w Twoim świetle i widzieć Twoje piękno. Z Tobą nie boję się niczego. Wiem, że jesteś przy mnie i zawsze wskażesz mi słuszną drogę.

Polecam dzisiaj mocne przesłanie o światłości i ciemności od ks. Pawlukiewicza:

Dodaj komentarz