Światło dla świata

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło». Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie».

I obchodził Jezus całą Galileę nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których nękały rozmaite choroby i dolegliwości: opętanych, epileptyków i paralityków. A On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania. Mt 4, 12-17. 23-25

Wyobraź sobie Jezusa podróżującego, który jest światłem dla ludzi żyjących w ciemności. Ewangelista pisze nawet, że w cienistej krainie śmierci wzeszło światło. Zobacz ten obraz swoim sercem. Zauważ także mnóstwo osób, które lgnie do Chrystusa z nadzieją, że uzdrowi ich z przeróżnych chorób i dolegliwości. Oni wierzyli w to i odzyskiwali zdrowie.

Popatrz dzisiaj w tym kontekście na ciemności swojego życia, serca i wszelkich trudnych relacji. Zaproś w te miejsca odwieczną Światłość. Wyjdź z przytłaczającej beznadziei. Oddaj Bogu swoje bóle, choroby, słabość ciała oraz swoją chwiejną wolę. Uwierz w to, że z Bożą pomocą możesz stale podnosić się z przygnębiających stanów i iść odważnie ku Stwórcy.

Najmilsi: O co prosić będziemy, otrzymamy od Boga, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał. Umiłowani, nie każdemu duchowi dowierzajcie, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków pojawiło się na świecie.

Po tym poznajecie Ducha Bożego: każdy duch, który uznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. Żaden zaś duch, który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga; i to jest duch antychrysta, który – jak słyszeliście – nadchodzi i już teraz przebywa na świecie. Wy, dzieci, jesteście z Boga i zwyciężyliście ich, ponieważ większy jest Ten, który w was jest, od tego, który jest w świecie. Oni są ze świata, dlatego mówią od świata, a świat ich słucha. My jesteśmy z Boga. Ten, kto zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nas nie słucha. W ten sposób poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu. 1 J 3, 22 – 4, 6

Większy jest Ten, który w nas jest od tego, który jest w świecie. Otwórz się na Ducha Świętego. Zapraszaj Go stale do serca. Idź przez życie w Jego mocy. Karm się stale Jezusem w Eucharystii. Uwierz w to, że w tym sakramencie jednoczysz się z Bogiem. Z Nim możesz robić wielkie rzeczy albo małe z wielką miłością. Świętość czeka! 🙂

Panie, dziękuję za codzienne światło dla mojego ciemnego umysłu! 🙂

oraz

Dodaj komentarz