Moje drzewo

Jezus mówił: «Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki podniebne zagnieździły się na jego gałęziach». Łk 13, 18-19

Ile ziarenek gorczycy zostało już zasianych w Twoim sercu? Czy wyrosło z nich chociaż jedno wielkie drzewo? Jakie owoce można zobaczyć na drzewie Twojego życia? Kto stale dba o Ciebie i pomaga Ci wzrastać? Jak współpracujesz z łaską? Czy czujesz wewnętrzne spełnienie z tego, co robisz?

Wyobraziłem sobie dzisiaj małe ziarenko słowa Bożego, które Bóg kiedyś zasiał w moim sercu. Jego głos wzywający mnie do pójścia za Nim był cichy i delikatny, a ja nie potrafiłem uciec przed Nim. Dzięki podpowiedzi Bożego kapłana modliłem się gorliwie o odwagę do wypełnienia woli Bożej. Poszedłem za głosem powołania. Nigdy nie wyśniłbym sobie planu Pana Boga, którym podążam od tamtego momentu. Wiadomo, że czasami upadałem i nadal upadam, ale wciąż patrzę na Jezusa i wiem, że prowadzi mnie do Siebie. Przy okazji pozwala mi kochać ludzi i głosić im prawdę o Bożej miłości.

Nie wiem, jakie drzewo wyrośnie z mojego życia. Ludzie to kiedyś ocenią. Wiem natomiast, że żyjąc z Bogiem i oddając Mu każdy dzień można iść śmiało przez życie, nie bać się wyzwań i przemieniać rzeczywistość prostą miłością.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom. Por. Mt 11, 25

Wysławiam Cię Panie za to, że pokochałeś mnie prostaczka i pozwalasz mi iść za Tobą każdego dnia. Z Tobą, dla Ciebie i przez Ciebie chcę kochać i nie przestawać. Chwała Tobie Panie!

Polecam świeży załącznik:

oraz

Dodaj komentarz